W nurcie slow life
Pamiętam dokładnie moment, w którym spiesząc się do pracy pewnego październikowego poranka postanowiłam zmienić swoje życie. Było mi wtedy smutno, ponieważ po raz kolejny musiałam przesunąć spotkanie z przyjaciółką, bo gonił mnie jakiś deadline, utraciłam już zdolność cieszenia się poranną kawą i… możliwość podziwiania uroków jesieni. Jej zmysłowość zawsze przyprawiała mnie o kilka nieobecności na zajęciach akademickich. Zamiast słuchać wykładów, wolałam raczej poszeleścić liśćmi w parku, nacieszyć oko złotem drzew, poczuć zapach opadających mgieł. Postanawiając zmienić swoje życie nie myślałam o radykalnych krokach, np. o rzuceniu pracy z dnia na dzień, lecz o wprowadzenie pewnych nawyków, postaw, które sprawią, że moja codzienność będzie pełniejsza. W taki sposób, całkiem nieświadomie, stałam się zwolenniczką slow life (ten termin poznałam znacznie później)*.
Slow life, czyli życie, które odczuwamy, smakujemy, w którym działamy z rozmysłem. Momenty, które celebrujemy. Tym właśnie jest dla mnie ta filozofia: pochwałą dbałości, skupienia uwagi, jakości w relacjach z ludźmi, z samym sobą, w stosunku do środowiska, przestrzeni publicznej, w stosunku do mody, jedzenia itd.
Idąc tak wyznaczoną ścieżką natrafiłam na ważny aspekt budowania relacji z bliskimi: obdarowywanie. Dotychczas dawanie prezentów traktowałam raczej jako obowiązek, który wypełniałam w rytmie upływających świąt i okazji. Co więcej: przeżywałam duży stres przy wyborze właściwego przedmiotu (w gorączce galeriowych maratonów) i w momencie jego wręczania (w oczekiwaniu na reakcję). Dopiero niedawno dostrzegłam ogromną wartość, jaką niesie ze sobą ten gest i jego potencjał w generowaniu pozytywnych emocji. Wystarczyło, że uzmysłowiłam sobie kilka kwestii…tak narodził się we mnie pomysł na slow gift.
Co to jest slow gift?
Slow gift to mój sprawdzonym przepis na udany prezent. Oto jego składniki:
1. Przyjmuję zasadę, że dawanie prezentów jest ważnym elementem budowania relacji z ludźmi.
Prezent nigdy nie jest jedynie rzeczą. Zawsze jest komunikatem. Poprzez obdarowanie kogoś prezentem z okazji urodzin, celebruję jego święto, komunikuję: cieszę się, że jesteś! Kiedy wręczam prezent z okazji Dnia Matki, komunikuję: mamo, pamiętam i doceniam wszystko, co dla mnie zrobiłaś. Gdy przychodzę do kogoś z wizytą, przynoszę upominek, komunikuję: jestem wdzięczna za zaproszenie i gościnę. Uważam, że w dawaniu upominków bardziej liczy się właśnie komunikat, niż sam przedmiot. Nie mniej, warto jest gruntownie przemyśleć, co znajdzie się w prezentowym opakowaniu. Jaki komunikat odbierze żona dostając na rocznicę ślubu od męża wałek do ciasta?
2.Poszukując pomysłu na prezent skupiam uwagę na osobie, którą chcę obdarować.
To znaczy, że odrzucam wszelkie moje wyobrażenia o tym, co powinno sprawić jej przyjemność (np. mój brat ciągle gubi skarpetki – na pewno przyda mu się nowa para), a poszukuję inspiracji w stylu bycia, upodobaniach i jego nawykach. Przykład: Przemek codziennie spędza dużo czasu w korkach, bardzo go to irytuje. Na prezent kupię mu audiobooki ulubionych autorów, albo nagram płytę z muzyką, która miło mu się kojarzy.
3. Najlepiej sprawdzają się prezenty, które w jakiejś części przygotowałam własnoręcznie.
Takie podarki zawsze wzbudzają więcej pozytywnych emocji u obdarowanego, niż te ‚standardowe’. Widać w nich moje zaangażowanie, poświęcony czas i uwagę. W sytuacji, gdy marzeniem bliskiej osoby jest rzecz ‚sklepowa’, zawsze staram się przygotować do niej jakiś ręcznie robiony gadżet i opakować ją w ładny, zindywidualizowany sposób.
Wyobraź sobie, że Twoja druga połówka obdarowuje Cię z okazji dnia św. Walentego pięknym notesem. Prawdopodobnie pomyślisz sobie: fajnie, taki zeszyt zawsze się przyda, na notatki, na przepisy lub jeszcze coś innego… Ale jakie będzie Twoje zaskoczenie, ba! – miłosne uniesienie, gdy odkryjesz, że na każdej stronie Twój ukochany wpisał czułe wyznanie swojego uczucia! Raptem, notes z ładną okładką zmienia się w romantyczny i niezapomniany slow gift!
4. Liczy się pierwsze wrażenie
W drodze ewolucji, wzrok stał się najważniejszym zmysłem człowieka. 70% ludzkich receptorów zmysłowych znajduje się właśnie w oczach, co oznacza, że bodźce wzrokowe decydują o tym, jak odbieramy i pojmujemy świat wokół nas. Również prezent, który za chwilę otworzymy…
Abstrahując od naukowych teorii, myślę, że opakowując ładnie prezent, przedłużamy chwilę, w której obdarowana osoba może się z niego cieszyć. Ponadto, jest to kolejny element, który pokazuje nasze zaangażowanie i starania włożone w przygotowanie podarku. Co sobie pomyślisz, gdy ktoś wręczy Ci wytworny naszyjnik opakowany w reklamówkę plastikową?
5.Celebruję chwilę obdarowywania.
Zasady savoir vivre’u mówią, że nie należy zbytnio nalegać, aby wręczony przez nas prezent został od razu rozpakowany, jednak w dobrym tonie ze strony obdarowanego jest zrobić to przy obdarowującym. Oznacza to, że należy wybrać odpowiedni moment, w którym nie będzie pośpiechu i hałasu. Dodam od siebie, że serdeczna rozmowa lub złożenie życzeń przy wręczaniu prezentu spowoduje, że tą chwilę zapamiętuje się jeszcze milej i na dłużej. Nie zapomnę, gdy mój były uczeń, któremu udzielałam kiedyś korepetycji na koniec roku szkolnego wręczył mi jakiś drobiazg. Nie jestem w stanie sobie przypomnieć, czy była to bombonierka, róża, czy jeszcze coś innego. To, co zostało mi w pamięci do dzisiaj, to jego chłopięce, szczere i rozbrajająco ckliwe podziękowanie!
Jeżeli prawdziwie chcemy uradować bliską osobę naszym prezentem, powinniśmy podejść do sprawy w rytmie slow – z dbałością, uwagą i szczerym zaangażowaniem. W taki sposób wpłyniemy pozytywnie na naszą relację oraz podarujemy szczęśliwe wspomnienia tej chwili.
Jestem ciekawa Twoich doświadczeń w dawaniu prezentów. Będzie mi bardzo miło, gdy podzielisz się nimi w komentarzu 🙂
*Jeżeli interesuje Cię tematyka slow life, polecam Ci książkę „Pochwała powolności” Carla Honre’a oraz filmik, z bardzo ciekawym wykładem autora.
Bardzo trafnie ujęty temat! Oto co dla mnie też niesamowicie istotne: „życie, które odczuwamy, smakujemy, w którym działamy z rozmysłem. Momenty, które celebrujemy” Tworzysz bardzo przejrzyste i przyjemnie miejsce w sieci Weroniko. Masz nową czytelniczkę. Pięknego i świadomego dnia, Daria
Dzięki, cieszę się bardzo 🙂 Pozdrawiam ciepło!
Bardzo ładnie to opisałaś. Ja nie lubię dawać prezentów z „musu”. Lubię tak z zaskoczenia i staram się by prezent bym, tym o czym druga osoba marzyła – trzeba być dobrym obserwatorem i słuchaczem, ale takie niespodzianki sprawiają mnie i osobie obdarowanej wiele radości 🙂
Dokładnie! Życzę nam zatem dobrego ucha i oka i trafionych pomysłów 🙂
Świetny post 🙂 żeby trafić w wymarzony prezent dla bliskiej osoby trzeba ją dobrze znać, wiedzieć co lubi i co by jej się przydało. Lepiej wybierać prezenty, które będą użytkowane przez tą osobę aniżeli jakiś drobiazg, który będzie kurzył się na regale. Jednak zdania na ten temat są podzielone… ja preferuję prezenty DIY czyli takie prawdziwe od serca. Pozdrawiam ciepło 🙂
W takim razie, mam nadzieję, że będziesz tu zaglądać częściej, zapraszam! 🙂 Dobrego dnia!
Chociaż mój busylife zakończył się dużo bardziej drastycznie i dopiero po dużych prolemach zdrowotnych zwolniłam i zaczęłam realizować ideę Slow Life to cieszy mnie każda jedna dusza, która do tego „dojrzała” 🙂 Co do dawania prezentów – kupuję prezenty tylko, gdy na nie akurat wpadnę i skojarzą mi się z daną osobą. Takie prezenty potrafą czekać cały rok na odpowiedni moment, albo daję bez okazji… <3
Dzięki Agata za ten komentarz! Życzę samych powolnych, pełnych uśmiechu dni! 🙂
Ciekawy temat – prezenty. A już w wersji slow – tym bardziej. Dla mnie opakowanie było zawsze ważne i bardzo ubolewałam, gdy weszły w użycie torebki do prezentów. To pójście na łatwiznę – hop do torebki i dajemy. A przecież pakowanie prezentu, zawijanie go w papier, obwiązywanie wstążką, to czas, który darujemy komuś w prezencie razem z samym prezentem. Taki prezent ma duszę. Ten w torebce ze sklepu – już niestety nie.
Dziękuję za ten komentarz! Zgadzam się w zupełności. Pozdrawiam ciepło!:)
Uwielbiam dawać prezenty, a jeszcze bardziej dostawać! 🙂 Takie wyszukane, niespiesznie kupione, a często samodzielnie wykonane są najlepsze 🙂 Co do pakowania to od jakiegoś czasu bardzo zależy mi na pięknym opakowaniu i torebek na prezenty nie uznaję 🙂
Cieszę się bardzo, że mamy podobny punkt widzenia! Dzięki, że wpadłaś 🙂